♥..MoI..♥ - Je veux vous dire que...สอบชิงทุนๆ ฝรั่งเศส

นี่เป็นภาคต่อของฉบับที่แล้วน่ะ

ภาคนี้ เสนอชื่อว่า ตะลุยสมาคมฝรั่งเศส

วันจันทร์ที่ 9 กรกฎาคม พ.ศ.2550 เป็นวันที่เราต้องไปเผชิญกะการสอบแบบแข่งขันระดับโรงเรียนเพื่อชิงทุนไปเรียนที่ประเทศฝรั่งเศสเป็นเวลา 1 เดือน ซึ่งอาทิดก่อนหน้านั้นราโคดเครียดเร้ยยยย สอบมีทั้งฟัง พูด อ่าน เขียน อร้ากกก ฟังภาษาไทยยังต้องขอ 2-3 รอบ นี่เล่นไปฟังภาษาฝรั่งเศส จาตายมั้ยเนี่ย ตอนเช้าวันนั้น เราตื่นตอนตี 4เพื่อทำกิจวัตรประจำวันส่วนตัวในตอนเช้า ข้าวไม่ได้กินเร้ยยย หิวมาก หิวจนปวดหัว หิ๊วหิว หิวจนไม่หิวเรยอ่ะ พ่อขับรถพาไปส่งที่อนุสาวรีย์ชัยฯ เพื่อให้พี่คนโตพาขึ้นรถไฟบีทีเอส นี่บอกไปจาน่าอายมั้ยเนี่ย นี่เปนการขึ้นบีทีเอสครั้งแรกเรยน่ะ ตอนเสียบบัตรกลัวมากด้วย กลัวมันไม่ยอมเปิดทางเข้าให้ แต่พอทำจริงแล้วก้อฉลุยส์ เบเบ ไปลงที่ศาลาแดงนัดเจอกะพี่โอ๋ แล้วพี่โอ๋ก้อพานั่งรถไปสมาคมฝรั่งเศส เข้าไปตอนแรกคิดว่า ยามหน้าประตูจาให้เราเข้ามั้ย ปรากดว่าเขาต้อนรับอย่างดีอ่ะ ไปถึงนั่นก้อมีพวกนักเรียนรร.อื่นมากันบ้างแล้ว ก้อเยอะพอควรล่ะน้องเอ๋ยย พอไปถึง เขาก้อให้ลงทะเบียน หลังจากนั้นเราก้อเข้าไปซื้อขนมปังครัวซอง กะขนมปังฝรั่งเศสมา 3 จาน น้ำอีก 1 ขวดรวมเงิน 105 บาท ถ้วน อิ่มแปล้เรย ระหว่างกิน ตาก้อคอยจับสังเกตุคนรอบข้าง เหนนักเรียนแต่ละคนก้อมากะอ.ของเค้า บางคนก้อมากะแม่ นั่งไปซักพักคนก้อเริ่มเยอะขึ้น อ.รร.อื่นเดินไปเดินมาอยู่ได้ แล้วก้อมีการข่มขวัญรร.อื่นด้วยการพูดเป็นภาษาฝรั่งเศส ทำเป็นกร่างว่าของเค้านี่เก่ง โห่เอ้ยย ถ้าอ.เกรียงไปน่ะหงอแน่ (คิดไว้ในใจน่ะ) แล้วเราก้อหยิบเฟรก๊องเยิน เอ้ย เชินขึ้นมาอ่านทางสมาคมที่จัดสอบเขาประกาศว่าเริ่มสอบตอน 9.00 น. อ่า เราไปถึงตั้งแต่ 7.30 น. รอเหงือกแห้งแน่ แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาสำหรับเรา เพราะระหว่างนั้น เราก้อเก็บภาพไว้เป็นที่ระลึกในการมาครั้งนี้ด้วย ระหว่างนั้นพี่โอ๋ก้อเปิดเฟรก๊องเชิน มาแล้วก้อติวเกี่ยวกับประเทศฝรั่งเศส พี่โอ๋บอกว่า ตอนสอบเอ็นฯน่ะ พี่เค้าต้องอ่านตั้งแต่สายของรถเมล์ยันเรือรบเรยล่ะ อร่า....เรานั่งอ่านนั่งถูไถไปได้ซักพัก ก้อถูกเรียกตัวเข้าห้องออดิทอเรียม อร้ากก ไมมานเย็นเฉียบงี้ หัวใจเต้นแรงมากเรยยย (ระหว่างทำข้อสอบจาช็อกมั้ยเนี่ย) เข้าไปนั่งตรงไหนก้อได้ แต่เขาจัดเป็นที่เว้นที่ให้สอบ ในใจนึก ห้องสอบรึโรงภาพยนต์กันแน่เนี่ย น่าจามีป๊อปคอร์นกะเป๊ปซี่น้อ เรานั่งใกล้เด็กที่มาจากร้อยเอ็ดล่ะ เป็นผู้หญิง ชื่อไรสักอย่าง นั่งปุ๊บ ก้อประเดิมด้วยทาเทียน่า มาแนะนำตัวให้พวกเรา(คนสอบ)ได้รู้จัก พูดฝรั่งเศสล้วนไม่มีซับไทย เยี่ยม ตอนแรกเรานั่งเอ๋อเรย พูดไรฟร่ะเนี่ยยย มองตาปริบๆ เด็กส่วนใหญ่ทางแถบที่มาจากพวกรร.นานาชาติ ฟังออกกันหมดเรยยย แต่ก้อมีหลายส่วนน่ะที่ทำหน้าเอ๋อ พอมาตอนหลังๆก้อเริ่มจับเป็นคำๆไป เดาๆศัพท์ไปล่ะพี่น้อง แล้วจากนั้นก้อเริ่มแจกข้อสอบ เป็นแนว DELF แต่ที่เขาเอามาให้สอบนั้นเป็น A2 คำศัพท์ช่วงหน้าหลังๆ แม่เจ้าโว้ยย สุดยอดดมาก ไรกันล่ะเนี่ย ก้อเดาๆกันไป จากนั้นเค้าก้อเริ่มเปิดเทป เร็วมากเรยอ่ะ ไม่ค่อยได้ยินด้วย หูมานเบลอๆ รู้สึกกดดันน่ะเนี่ย เขาเปิดให้ฟังเต๊กซ์ละ 2 ครั้ง มี 3 เต๊กซ์ เรยกะจามาเอาคะแนนตรงเขียน พอเปิดเทปครบหมดแล้วเค้าก้อเรียกเก็บ อันสอบฟัง แล้วก้อมาสอบเขียน โดย คุณทาเทียน่าอีกแล้วครับท่าน มาพูด เขาบอกว่าเขาจาเป็นคนถาม แล้วให้พวกคนที่มาสอบเขียนคำตอบลงในกระดาษ ประเดิมด้วยข้อแรก Comment vous appelez-vous ? ฮ่าฮ่า เชอมัปแปลสิคับพี่น้อง สบายมาก ข้อต่อไปและข้อต่อไปก้อถามเกี่ยวกะตัวนักเรียน ก้อจัดคำตอบไป พอมาถึง 3 ข้อสุดท้าย ทาเทียน่าบอกว่าจาถามเหตุผลจากตัวนักเรียน 3 ข้อ ให้เราตอบข้อละ 5 เหตุผล ข้อแรกก้อมาเรย ทำไมเราถึงเรียนภาษาฝรั่งเศส ซึ่งนี่ก้อตอบไปได้ 5 เหตุผล มาข้อสอง ถามว่าทำไมภาษาฝรั่งเศสถึงเป็นภาษาที่สวย ข้อนี้อึ้งน่ะเนี่ย ก้อพยายามถูไถตอบไป ไม่อยากบอกเร้ยยว่าตอบไรไป อายย และข้อสุดท้าย ถามว่าทำไมถึงอยากไปฝรั่งเศส เราก้อตอบไปว่าเพราะเราอยากไปเรียนรู้วิถีชีวิตของคนฝรั่งเศสโดยตรงกะ ฯลฯ มั่วๆไป พอสอบเสด เค้าก้อปล่อยให้เราไปกินข้าว ก้อได้พบเพื่อนใหม่มาจากต่างที่กันเรย ก้อถามกันว่าทำได้มั้ย เหนแต่ละคนก้อบอกว่ายาก เราเรยกดดันน้อยลง แต่ตอนเดินออกไปมานมีตุ๊ดคนนนึงพูดว่า หูยยย...ทำได้หมดเรยอ่ะแก ง๊ายง่าย นึกในใจ แมร่งงงี้มานคิดจากดดันกันนี่หว่า เดี๊ยะได้เตะตุ๊ดสักที (นึกในใจน่ะนึกในใจ) เราก้อออกมากินก๋วยเตี๋ยว ซื้อที่ร้านในสมาคมฝรั่งเศสนั่นแระ ก๋วยเตี๋ยวรสแบบว่าจืดสุดยอด พี่เราทั้งสองก้อเติมน้ำส้มสายชูซะน้ำก๋วยเตี๋ยวเป็นสีแดง กะให้เปรี้ยวเต็มที่ ฮาล่ะสิ พอชิมปุ๊บ ต้องกลืนน้ำตามทันที หวานม๊ากกกก เพิ่งรู้น่ะเนี่ยว่าน้ำส้มสายชูฝรั่งเศสเชื่อไม่ได้ พี่ทั้งสองก้อเรยนต้องฝืนกินจนหมด (45 บาทแนะ) พอกินเสด ความเครียดเริ่มมาอีกระรอก อยากจาร้องไห้ ทำรร.เสียชื่ออ่า...จนพี่โอ๋ต้องหาเกมส์มาให้เล่นคลายเครียด ด้วยการเอากระดาษทดที่เขาแจกให้ตอนสอบมาเล่นเกมจุดล้อมเมือง มันส์มาก เพราะเล่นกัน 3 คนเรย เล่นจนฝรั่งมอง ก้อสมควรอยู่ร้อกก เพราะโต๊ะอื่นเขานั่งเครียดกันเงียบๆ หลังจากนั้นบ่ายนิดๆ เค้าก้อเริ่มเรียกให้เข้าไปในห้องออดิทอเรียม ไปดูวิดีโอฝรั่งเศส เราก้อเรยเข้าไปดู คนเต็มหมดเรย พวกอาจงอาจารย์นี่ก้อ...อ่ะน่ะ ตัวเองไปนั่งเฉยเลย ที่จิงเขาตั้งใจจาเปิดให้เด็กดูน่ะ เด็กยังเข้าไปในห้องไม่ครบ เล่นแย่งที่นั่งเด็กจนหมด เราก้อเรยต้องมานั่งข้างนอก แหวกม่านดูวิดีโอ นั่งดูจนคอเคล็ด นั่งกะเพื่อนที่มาจากร้อยเอ็ด พอตอนหลังมีคนลุก 2 ที่พอดี เราเรยชวนเพื่อนร้อยเอ็ดไปนั่งด้วยกัน ค่อยสบายขึ้นหน่อย เริ่มง่วงแล้วด้วย อยากจาหลับ แต่ก้อต้องหลับไม่ลง เมื่อเขาเริ่มประกาศรายชื่อนักเรียนที่เข้ารอบ ซู้ดด เรย นครปฐมไม่มีเรย ส่วนใหญ่เป็นกรุงเทพฯ นังตุ๊ดนั่นไม่เหนแม้แต่เงาเรย หลังจากนั้นก้อกลับสู่นครปฐมโดยพี่โอ๋ขับรถไปส่งที่สายใต้ นั่งกลับมานี่แบบว่าง่วงมากกก พอไปถึงนครปฐม เราลงก่อนพี่อุ้ย เพราะไปเรียนพิเศษต่อ

นับว่าการเดินทางครั้งนี้เป็นประสบการณ์ครั้งนึงของชีวิต ได้ไปรู้อาไรๆเยอะแยะ รู้ความคืบหน้าของการเรียนการสอนของรร.อื่น รู้ว่าเราต้องขยันขึ้นอีก และรู้ว่าเราต้องสู้ต่อไป ครั้งหน้ายังมีอีก ลองใหม่ๆ ความสำเร็จเป็นของคนที่พยายาม สู้สู้!!! l-lr